Rodzicielstwo bliskości to interakcja z dzieckiem i reagowanie na jego potrzeby. Poprzez stawanie się wrażliwym na sygnały, które nam daje uczymy się odczytywać poziom jego potrzeb. Dbając o jego zaufanie przez to, że maluch wie, że zostanie wysłuchany – nabiera on pewności siebie i wierzy w swoje możliwości dawania czytelnych sygnałów co sprawia, że te sygnały stają się bardziej zrozumiałe, a komunikacja z nim prostsza.
autor grafiki:
Liwia, lat 4,
Maluszkowo Rzeszów
Bliskość budujemy poprzez „narzędzia” takie jak dyscyplina, opieka zdrowotna i codzienna zabawa.
Styl rodzicielstwa bliskości uczy również jak rozróżniać porady – szczególnie te promujące surowy tryb wychowania, który nakazuje trzymania się ścisłego rozkładu, a nie obserwacji malucha. Chłodne wychowanie dziecka tworzy spory dystans pomiędzy nim, a rodzicem – nie przynosząc długotrwałych korzyści, a wieloletnie straty.
Rodzicielstwo Bliskości jest raczej podejściem niż zbiorem reguł i zasad. Właściwie jest stylem, który opiekunowie mogą stosować instynktownie. Rodzicielstwo jest zbyt indywidualne, a dziecko zbyt skomplikowane, by mówić o jednym właściwym stylu wychowania. Najważniejsze jest nawiązanie bliskości z dzieckiem.